ชระบาบ หมายถึง [ชฺระ] (กลอน) ว. ราบเรียบ, เสมอ.
[ชฺระ] (กลอน) น. ชะมด.
[ชฺระ] (กลอน) ว. ขมุกขมัว, ยังไม่สว่าง, เช้าตรู่, มืด, เช่น ชระมัวทั่วทิศเอียง อากาศ. (นิ. นรินทร์).
[ชฺระ] (กลอน) ว. ทะมื่น เช่น ผีพรายชระมื่น ดําช่วยดู. (แช่งนํ้า).
[ชฺระ] (กลอน) ว. ขะมุกขะมอม.
[ชฺระ] (กลอน) ว. มุ่น, นุ่ม, เช่น ลานโลมวิไลแถงชระมุ่น อกเอย. (นิ. นรินทร์).
[ชฺระ] (กลอน) ก. เมียง, มองดู.
[ชฺระ] (กลอน) ก. ชม, ดู